2010

Frankrijk; 17 t/m 27 mei 2010

Inmiddels is het 2010, zijn we allebei gestopt met werken en gaan we dus naar Frankrijk fietsen.
We hebben 34 fietsdagen gepland en 6 rustdagen want uiteraard zijn er plekken waar we rustig rond willen kijken.

Begin dit jaar hebben we Koga Travellers gekocht. Deze fietsen zijn echt geschikt voor deze tocht. 
De kampeeruitrusting is aangevuld met kook- en eetspullen. 

We fietsen altijd met een GPS aangevuld met een routeboekje. Onze stuurtassen hebben wel een regenhoes maar die had geen inkijkvenster. Daarover contact gehad met AGU en die heeft ons kosteloos regenhoesjes met inkijkvenster toegestuurd. Want gezien onze eerdere ervaringen gaan we er niet van uit dat het alle dagen droog zal zijn. 

We kunnen niet wachten tot het 17 mei is.

Klaar voor vertrek

Het is bijna zover, morgenochtend om 9 uur willen we vertrekken.

Vandaag alles ingepakt en daarna op de fietsen geladen. Aan het einde van de middag hebben we even een proefrondje gereden om te kijken hoe dat ging en of de bagage goed verdeeld was. Het ging prima.

Iedereen bedankt voor de mailtjes, telefoontjes, kado'tjes, tips of het uitlenen van de gps. We hopen dat jullie ons blijven volgen en mailtjes sturen!!!

Dag 1 Oudenbosch – Duffel 88 km.

We waren vanmorgen op tijd ons bed uit, snel klaar met douchen en ontbijten en zaten daarna onze tijd “uit te zitten”. We hadden afgesproken om 9 uur te vertrekken. 

Ellen had beloofd dat ze ons uit kwam zwaaien en ze stond inderdaad om half 9, met een pak stroopwafels, op de stoep.

Om 9 uur onder een stralend zonnetje vertrokken. Na een kilometer of 6 stonden Rich en Mark ons op te wachten om ons veel plezier en sterkte toe te wensen. Die belangstelling doet erg goed. 

In Rijkevorsel 2 fietsers tegengekomen, een broer en zus die samen naar Arras fietsen, we zijn gezellig tot Oostmalle samen opgefietst. Ter hoogte van Zoersel een pelgrim naar Santiago tegengekomen: Jan uit Enschede. Samen op een bankje zitten kletsen en onze boterhammetjes verorberd. 
Toen we voor Lier stopten omdat het begon te druppelen kwamen de broer en zus er weer aan. We hebben hen nog even geholpen bij het plakken van een band; volgens hen hebben we Lourdes al verdiend.

Alles is prima verlopen vandaag, zowel het fietsen als de route zoeken, dat laatste ging dankzij de gps eigenlijk probleemloos.

Op een paar spetters na geen regen van betekenis, beetje fris maar lekker om te fietsen.

We hebben een prima adres bij Vrienden op de fiets en vanavond lekker gebuffeld in Duffel.

Dag 2 Duffel – Geraardsbergen 74 km.Afgelopen nacht hebben we prima geslapen. We kregen vanmorgen een ontbijt een 4-sterren hotel waardig. Mochten zelf ons lunchpakket klaarmaken, dus daar was ook niks mis mee.

We zaten om 9 uur weer op de fiets, het was mistig en koud, maar 10°. Rond 12 uur brak een schuchter zonnetje door en hadden we een prima temperatuurtje.

De route bracht ons vandaag in het centrum van Mechelen, heel druk maar veel mooie pandjes. Vanaf Aalst hebben we langs de Dender gereden, zeer de moeite waard.

Onderweg weer de broer en zus van gisteren tegengekomen en nog een man die in 60 dagen 6000 km. wil fietsen. 
Wij krijgen tijdens het fietsen veel reacties als mensen onze jakobsschelp zien en dat is leuk zeker als je naar Lourdes gaat ;-)

Aan het einde van de tocht zat een omleiding en die bracht het eerste klimwerk, ging prima.

We kwamen na een voorspoedige fietstocht al op tijd aan bij de jeugdherberg, moesten een half uurtje wachten voordat we konden inchecken maar die tijd hebben we doorgebracht op een bankje op domein de Gavers waar de jeugdherberg naast ligt. 

Vanavond gegeten in het restaurant op de Gavers. Nog even wat gedronken in de jeugdherberg en kennis gemaakt met Robert-Jan die onderweg is naar Santiago.

Dag 3 Geraardsbergen – Marchiennes 99 km.Vanmorgen zaten we al om half 9 op de fiets, na een stevig ontbijt en met een zelf klaar gemaakt lunchpakket. 

We kwamen al vlot tot de conclusie dat we lekker in ons vel zitten en steeds losser komen van Nederland. 
Bij Lessines moesten we even wachten bij een sluisje en daar kwamen we Jan uit Enschede en Robert-Jan tegen. Ze hadden elkaar onderweg ontmoet en besloten een poosje samen op te trekken. 
Vandaag wat meer klimwerk maar dat gaat ons prima af.

Op de Belgisch-Franse grens wilden de foto’s maken. Een Nederlands stel dat daar zat te lunchen bood aan een foto van ons te maken maar zo ver is het niet gekomen; eerst kwamen Jan en Robert-Jan en daarna de broer en zus, zodat het met 8 Nederlanders heel erg gezellig werd bij die grensovergang, dat vond ook de gendarmerie die ook nog een kijkje kwam nemen.

Alles verliep voorspoedig totdat we bij de camping in Warlaing aankwamen, het hek was hermetisch afgesloten en geen mens te bekennen, ook het telefoonnummer dat we hadden werd niet opgenomen. Dus maar 3 km. teruggereden naar Marchiennes waar een Chambre d’Hôte zit. Daar werden we met open armen ontvangen, kregen we eerst een koel drankje en mogen we de laptop gebruiken om te internetten, dus alle mail gelezen en een eerste berichtje achtergelaten.

Vanavond in het dorp gegeten, samen met Jan en Robert-Jan die hier in de buurt overnachten. 
In onze Ch d’H werden we nog voorzien van een fles water en zo gauw het donker wordt gaan we plat, we hebben aardig wat kilometers gefietst deze eerste 3 dagen. 
Er scheen vandaag een lekker zonnetje, het weer wordt steeds beter.

Dag 4 Marchiennes – Seraucourt le Grand 94 km.Na een lekker ontbijt wees de eigenaar van de Ch d’H ons de kortste weg terug naar de route. Hij fietste een stuk met ons mee, hielp ons een héél steil hellinkje op en wees ons een mooi fietspad dat ons inderdaad na een kilometer of 3 weer op de route bracht. 

We komen vandaag in een glooiend landschap. De route bracht ons vandaag naar Cambrai, een mooie aardige stad waar de gps ons feilloos de weg wees. Ook zijn we vandaag langs de bron van de Schelde gekomen en uiteraard hebben we daar even gepauzeerd. 

Onze weg gaat verder naar St. Quentin waar een camping is, helaas camping gesloten evenals de ernaast gelegen jeugdherberg. Da’s goed balen dus, maar na wat drinken en een appeltje fietsen we verder naar de volgende camping. 
Het is inmiddels na vijven en in de spits op de fiets door St. Quentin is geen pretje. Zijn de automobilisten eigenlijk altijd heel hoffelijk hier heb ik het gevoel dat ze me het liefst met fiets en al van de weg rijden. 

Na 12 km. zijn we op de camping in Seraucourt le Grand, waar we een zonnig plekje krijgen toegewezen. Even later komen ook Jan en Robert-Jan aan op de camping en die komen gezellig vlak bij ons staan. 
’s Avonds zelf gekookt en nog gezellig wat gekletst met onze mede-campinggasten.

Het was vandaag lekker zonnig, 23°.

Dag 5 Seraucourt le Grand – Compiègne 70 km.Waren vanmorgen vlug opgebroken en na het ontbijt, dat we gebroederlijk gedeeld hebben met onze collega-fietsers, weer snel op pad. 

Om een uur of 12 kwamen we aan in Noyon waar we eerst op ons gemak de kerk hebben bekeken. Daarna bij de bakker een paar belegde stokbroodjes gekocht en voor het stadhuis op een bankje geïnstalleerd om dit te verorberen. 
We zitten net of Jan komt het plein opgefietst en even later komt er nog een Nederlandse Santiago-ganger bij: Jan W. Binnen de kortste keren wordt er geanimeerd gepraat en ervaringen uitgewisseld. De Fransen zullen wel gedacht hebben: “Wat een zootje”. Met een “we komen elkaar beslist nog eens tegen” afscheid genomen. 

Wij hadden een hotel besproken in Compiègne omdat er in de omtrek geen camping was. Vlak voor die stad stond Jan W. op ons te wachten omdat het fietspad dat we volgens het routeboekje moesten volgen afgesloten was. Met behulp van de gps de weg naar de stad gevonden. 

Zitten nu in het Armor hotel, gekozen vanwege het feit dat ze een afgesloten fietsenstalling hebben. Tip: nooit hier boeken, vergane glorie, geen verf meer op de ramen, klein, warm, 1 stoel. Maar de lakens en handdoeken zijn schoon en fris dus dit ene nachtje komen we wel door. 
Hotel ligt wel midden in de stad, dus we kijken lekker even rond, het was vandaag zonnig en warm, in de stad hangt de warmte nog, eten een hapje, doen wat boodschappen, komen Jan W. weer tegen, ditmaal in de Jacobskerk waar we even een kaarsje opsteken. 

Wat ons opvalt, is de bijzondere sfeer onder de pelgrims (waar we onszelf ook maar toe rekenen). Geen rivaliteit maar allemaal met hetzelfde doel. Je deelt je brood, een flesje wijn, luistert naar elkaars verhalen, probeert iemand op te peppen als dat nodig is en je hebt samen lol, soms om niks.

Dag 6 Compiègne – Hénonville 80 km.Zaten weer om 9 uur op de fiets. We hadden allebei slecht geslapen en hadden er vandaag een hard hoofd in, dat viel echter alles mee. 
Hadden bij de bakker naast het hotel brood en koeken gekocht en hebben onderweg lekker gepicknickt. Het is vandaag weer zonnig en weer een paar graden warmer.

De Fransen zijn ongelofelijk vriendelijk, zodra ze de jakobsschelp zien willen ze een praatje maken, ze willen weten waar we vandaan komen, waar we heen gaan, hoeveel kilo bagage we bij hebben… Ook krijgen we geregeld te horen: “Bon courage” of “Bon voyage”.

We krijgen vandaag heel wat klimmetjes voor de kiezen maar de laatste helling van 10% in Hénonville is iets te veel van het goede. Maar gelukkig ligt kort daarna de camping en is het leed weer snel geleden. 
Tent opgezet, gekookt en na het eten weer opgeruimd. 

Sms’je van Richard met de vraag even te bellen; Daniëlle ligt in het ziekenhuis en is geopereerd. We willen maar een ding: naar huis, maar Richard is onverbiddelijk: nee, we moeten doorfietsen.

Gelukkig staan Jan uit E. naast ons, dus kunnen we ons verhaal kwijt en brengen we samen toch nog een paar gezellige uurtjes door.

Dag 7 Hénonville – Goussonville 51 km.Vanmorgen gezellig met z’n drieën ontbeten en daarna de boel weer ingepakt en op de fietsen gehesen.

We kwamen er tijdens het fietsen al vlug achter dat het vandaag een zware dag zou worden. Het gebeurde met Daan gaat niet in onze kouwe kleren zitten, we hebben niet zo best geslapen en dus hebben we echt moeite met de lange, steile klimmetjes vandaag. We bellen met Rich die ons weer wat gerustgesteld en besluiten om een camping eerder te stoppen, dat scheelt bijna 30 km.

De camping, een park met voornamelijk stacaravans, heeft een klein tentenveldje en daar staan we samen met een Frans gezin. Er is een overkapping en daaronder staan tafels en banken.

We krijgen Daan aan de telefoon, dat geeft rust. We sms’en met Patrick en dat doet ons besluiten dat we doorfietsen.

We hadden geen zin meer om naar het dorp te fietsen om te gaan eten en dus bestond ons avondmaal uit een Bever ”overlevingsmaaltijd” , maar eigenlijk was daar helemaal niks mis mee.

Toen het ging schemeren schrokken we een beetje: er hingen 2 lampen boven de tent. En toen we bij de tent kwamen ging er ook nog een knots van een bouwlamp aan die reageerde op een bewegingsmelder. Gelukkig waren we zo moe dat we nergens last van hebben gehad!

Het was vandaag alweer warmer dan gisteren en erg zonnig. Vandaag de eerste dag dat we geen andere pelgrims zijn tegengekomen.

Dag 8 Goussonville – Chartres 73 km.We zitten vandaag stukken beter in ons vel dan gisteren, hebben alles weer op een rij en dus gaan we weer vol goede moed op reis.

Zijn vandaag weer geen pelgrims tegengekomen. Wel weer wat gesprekjes met Fransen en onderweg krijgt Marja regelmatig te horen: Bravo madame, le maillot jaune! (de gele trui), maar volgens ons is haar shirt toch echt gifgroen i.p.v. geel.

Het is vandaag meer dan 30° dus iets te warm en we drinken liters water.
Het fietsen gaat lekker en de kilometers die we gisteren minder hadden gereden halen we weer in zodat we zoals gepland vandaag in Chartres aankomen.

Al van verre zien we de torens van de kathedraal en dat geeft echt een fijn gevoel, zo van: yes, dit hebben we gehaald!!

Bij aankomst op de camping blijken Jan uit E. en Jan W. hier ook weer te staan, heel bijzonder en grandioos gezellig.

Vanaf de camping loopt een voetpad van 3 km. naar de stad en daar hebben we ’s avonds heerlijk gegeten tegenover de kathedraal en we besluiten morgen een rustdag te nemen zodat we de kerk en de stad op ons gemak kunnen bekijken.

Terug op de camping nog een paar gezellige uurtjes doorgebracht met de beide Jannen en Ron en Truus, een stel dat deze tocht 10 jaar geleden heeft gefietst maar nu door gezondheidsredenen is aangewezen op de auto.

Dag 9 Rustdag in ChartresOmdat we vandaag niet hoeven te fietsen mogen we uitslapen van onszelf; om half 8 stoppen we de was in de wasmachine, douchen op ons gemak, ontbijt en koffie. Afscheid genomen van Jan uit E. die vandaag weer verder fietst, Jan W. en Ron en Truus blijven ook nog een dagje hier. 

Om half 11 zijn we op weg naar Chartres, het is nog steeds lekker weer maar gelukkig niet meer zo warm als gisteren. 
Aan het einde van het voetpad gebeurt het: Hans struikelt en valt. Z’n enkel doet pijn en wordt gelijk behoorlijk dik, maar volgens Hans is er niks aan de hand en kunnen we gewoon verder. 
We bezoeken de kathedraal met z’n 2600 m2 glas-in-lood, beeldhouwwerk en 13e-eeuwse labyrint.

Hans gaat steeds moeilijker lopen en heeft veel pijn. We besluiten naar een pharmacie te gaan voor een bandage. Als ie zijn sok uittrekt blijkt zijn enkel wel erg dik en al aardig blauw te zijn. Met de bandage gaat het iets beter maar als we gegeten hebben gaan we toch maar terug naar de camping en eigenlijk is het ons wel duidelijk: einde oefening. Da’s even slikken maar het is niet anders. 
Op de camping bellen we met Interpolis en we worden geadviseerd naar het ziekenhuis te gaan en het medisch dossier door te laten faxen zodat beslist kan worden wat de beste oplossing is. Jan, Ron en Truus leven met ons mee en vinden het erg dat we onze tocht moeten afbreken. Dat medeleven doet ons goed. Ron biedt aan ons naar het ziekenhuis te brengen en rijdt daar 2 keer voor omdat er maar 1 passagier mee kan. 

In het ziekenhuis duurt het lang: eerst aanmelden, maakt niet uit of je lopend, in een rolstoel of met de ambulance binnenkomt, op je beurt wordt je ingeschreven. Daarna mogen we naar de wachtkamer en worden redelijk snel opgehaald door een verpleegkundige die een beetje Engels spreekt. Daarna komt de dokter, die loopt in een tempo van “kom ik er vandaag niet dan morgen wel”. Bekijkt de voet, vindt hem erg dik en vervolgens worden er foto’s gemaakt. Daarna is het weer erg lang wachten op een andere arts maar deze spreekt gelukkig redelijk goed Engels. Hij vertelt dat er niks gebroken is (gelukkig) maar dat wel de enkelbanden zijn uitgerekt, Hans mag beslist niet fietsen, niet lopen, moet rusten met die voet en met een auto naar huis. 
De dokter is zo vriendelijk om het medisch dossier te laten faxen naar Interpolis, maar helaas… ze kunnen in het ziekenhuis niet naar het buitenland faxen. Wat ze wel doen is een taxi bellen, nadat Hans die niet mag lopen, bij gebrek aan een rolstoel te voet het ziekenhuis wordt uit gestuurd.

De campingbaas kan wel naar het buitenland faxen dus dat probleempje is opgelost alleen is het inmiddels na zessen en wordt het morgen voor we iets horen.

We eten pizza op de camping en zitten nog tot na twaalven met Jan, Ron en Truus te kletsen. Ook geeft Ron een “kookworkshop”.

Dag 10 ChartresNiet zo best geslapen, het heeft vannacht geregend en het is flink afgekoeld. Ook staat er een stevig windje. 
We staan een flink eind van het badgebouw af en dat is voor Hans best lastig. Het lopen gaat niet vlug maar we komen er wel. 

We krijgen een sms’je van de verzekering dat de fax is ontvangen en dat we z.s.m. iets horen. En dan begint het wachten….

We nemen, alle drie in tranen, afscheid van Jan W., een bijzonder mens, en zwaaien hem uit. Even later nemen we ook afscheid van Ron en Truus. Het voelt warempel een beetje eenzaam.

Als de verzekering belt met de oplossing worden we daarvan niet vrolijk: kruip maar 14 dagen in een hotel en fiets dan verder. Maar 14 dagen op een hotelkamer zitten is niet bepaald een aanlokkelijk idee en we moeten toch echt op 26 juni in Avignon op de trein, omboeken naar een latere datum is geen optie: we willen echt niet de geboorte van ons eerste kleinkind missen!!!

Er wordt wat op en neer gebeld en om 5 uur krijgen we het bericht: morgenochtend om 6 uur vertrekt er een busje uit Nederland om jullie op halen.

We verkassen naar een mobilhome op de camping die we voor 1 nacht kunnen huren, eigen sanitair en gewone stoelen zodat Hans eindelijk kan rusten.

Dag 11 Chartres – OudenboschWe hebben goed geslapen in de mobilhome en na het ontbijt en de koffie pakken we alles weer in. Het wachten is op het busje. 
Dat is om 1 uur op de camping, fietstassen en kampeeruitrusting worden ingeladen, fietsen gaan op het fietsenrek en Hans wordt in de kussens geïnstalleerd. 
Nog even de sleutel inleveren bij de receptie en om kwart voor 2 zijn we op weg. We hebben een aardige chauffeur en de reis verloopt redelijk vlot; Parijs geeft wat oponthoud, Lille gaat redelijk vlot. Om 8 uur zijn we thuis. 
Aan een kant blij, aan de andere kant balen we ontzettend. 

Maar een ding neemt niemand ons af: de dagen die we gefietst hebben waren super, het landschap, het weer en niet in de laatste plaats de geweldige en bijzondere mensen die we ontmoet hebben. 

Terugblik

Konden we eerst alleen maar denken: “Aan zo’n tocht gaan we nooit meer beginnen” inmiddels hebben we alles weer op een rijtje.

En volgend jaar mei willen we toch onze route afmaken, alleen wel met een paar aanpassingen.
Richard en Arie, Marja’s broer, hebben allebei al aangeboden ons naar Chartres te willen brengen, dus van dat aanbod gaan we zeker gebruik maken!!!

Iedereen bedankt voor jullie bemoedigende, warme reacties in de vorm van kaarten, mailtjes, sms’jes, telefoontjes en bezoekjes. Dit doet ons goed.